Πώς άνοιξαν τα σχολεία στην Ολλανδία χωρίς αποστάσεις μεταξύ των μαθητών;

Τα σχολεία στην άνοιξαν για όλους τους μαθητές στις 11 Μαΐου και παρόλο που οι μαθητές πηγαίνουν εναλλάξ στις τάξεις, η κυβέρνηση δεν έχει απαιτήσεις να τηρούν μεταξύ τους αποστάσεις.

Γράφει η Linda van Druijten, διευθύντρια δημοτικού υ και σχολείου ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών στο Arnhem της Ολλανδίας.

Πριν ανοίξουμε τα σχολεία, οι 432 μαθητές του δημοτικού σχολείο μας (152 με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες), οι γονείς και όλο το προσωπικό μας είχαν δικαιολογημένες φοβίες. Καθίσαμε και μιλήσαμε, όμως, ανοιχτά ως κοινότητα για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις φοβίες. Και το εκπαιδευτικό προσωπικό είχε διάφορες δημιουργικές ιδέες. Μία από αυτές ήταν οι… φούσκες!

Το σχολείο θα ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος όταν τα παιδιά θα επέστρεφαν μετά την . Έτσι σκεφτήκαμε την πρώτη ημέρα να τα υποδεχθούμε με μια μηχανή για φούσκες. Αντί να αναστατωθούν τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και περιπλανήθηκαν στο σχολείο χωρίς κανένα πρόβλημα.

 Πώς άνοιξαν τα σχολεία στην Ολλανδία χωρίς αποστάσεις μεταξύ των μαθητών; Ολλανδία covid-19

Εάν έχω μια συμβουλή από το άνοιγμα των ολλανδικών σχολείων προς τους εκπαιδευτικούς συναδέλφους μου είναι: πάρτε μια μηχανή για φούσκες!

Το ολλανδικό σχολείο ανοίγει ξανά

Τα σχολεία είναι ανοιχτά στις Κάτω Χώρες από τις 11 Μαΐου. Επιτρέπονται μισές ομάδες 15 παιδιών σε κάθε τάξη.

 

Ωστόσο, η ολλανδική κυβέρνηση είπε ότι τα παιδιά δεν χρειάζεται να απέχουν κοινωνικά μεταξύ τους, καθώς τα ποσοστά λοιμώξεων για άτομα κάτω των 12 ετών είναι πολύ χαμηλά, οπότε ο από το να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους είναι πολύ μικρός. Έτσι τα παιδιά μπορούν να παίζουν και να αγγίζουν το ένα το άλλο, μπορούν να έχουν κανονικές φιλίες.

Έχουμε μια Ομάδα Α και μια Ομάδα Β σε κάθε τμήμα, δηλαδή οι μισοί μαθητές μας είναι στο σχολείο και οι άλλοι μισοί συνεχίζουν την εξ αποστάσεως μάθηση, και εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, μέρα παρά μέρα.

Ωστόσο, τα παιδιά πρέπει να απέχουν 1,5 μέτρο από τους ενήλικες όταν βρίσκονται στο σχολείο και οι ενήλικες πρέπει να απέχουν 1,5 μέτρο μεταξύ τους. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Κοινωνική αποστασιο

Τα παιδιά άνω των 7 ετών καταλαβαίνουν απόλυτα τι πρέπει να κάνουν. Με τα μικρότερα παιδιά, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα.

Στην αρχή είπαμε, πως αν ένα παιδί πέσει και χτυπήσει το γόνατό του, θα πρέπει να καλέσουμε ασθενοφόρο, ώστε άνθρωποι με κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό να το φροντίσουν. Τελικά, συμφωνήσουμε να φροντίσουμε εμείς οι ίδιοι το παιδί και να σπάσουμε την κοινωνική απόσταση.

Κι αν ένα μικρό παιδί κλαίει, δεν μπορείς να τους εξηγήσεις γιατί δεν μπορείς να το παρηγορήσεις, οπότε σπας την κοινωνική απόσταση.

Οι κίνδυνοι και στις δύο περιπτώσεις είναι τόσο χαμηλοί που αισθανθήκαμε ως ομάδα εκπαιδευτικών ότι είμαστε πρόθυμοι να το ρισκάρουμε.

Το ίδιο και με τις : Στην αρχή, πολλά μέλη του προσωπικού ήθελαν να φορούν μάσκες. Αλλά τελικά το συζητήσαμε για τρεις ή τέσσερις εβδομάδες και αποφασίσαμε ότι δεν θέλαμε να το κάνουμε αυτό. Εάν φοράμε μάσκες, τα παιδιά δεν θα μπορούσαν να δουν τις εκφράσεις μας και κανείς μας δεν ήθελε να διδάξει έτσι!

Δεν είχαμε ουσιαστικά προβλήματα απουσίας. Λιγότερο από το 1 τοις εκατό των παιδιών δεν επέστρεψε.

Το των δασκάλων

Είχαμε και κάποιους δασκάλους που ήταν ανήσυχοι. Ανησυχούσαν για τους ευάλωτους συγγενείς τους, για παράδειγμα. Στους δασκάλους αυτούς μειώσαμε τον αριθμό μαθητών ανά τάξη και εξηγήσαμε στους γονείς ότι αυτό ήταν καλύτερο από κανέναν δάσκαλο. Αυτό το κάναμε κυρίως στα τμήματα ειδικής αγωγής.

Όσο για τη ζωή στο σχολείο, η μάθηση λαμβάνει χώρα και τα παιδιά προσαρμόζονται. Ξεκινήσαμε με πολύ λεπτομερείς ρουτίνες: Πλύσιμο χεριών, απολυμαντικό, συνεχής καθαρισμός χειρολαβών και τουαλετών. Ωστόσο, μετά την πρώτη εβδομάδα, χαλαρώσαμε. Είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση, αλλά να μην παραλύσουμε από το άγχος! Παίρνουμε την κατάσταση στα σοβαρά, παραμένουμε προσεκτικοί για συμπτώματα, αλλά συνεχίζουμε τη μας. Είμαστε δάσκαλοι και θέλουμε να διδάξουμε!

Πλήρης επιστροφή στα μαθήματα

Η ολλανδική κυβέρνηση είπε σήμερα, ότι όλα τα παιδιά θα μπορούν να επιστρέψουν στα σχολεία στις 8 Ιουνίου. Υπάρχει κάποιο άγχος ξανά γι ‘αυτό, αλλά θα το ξεπεράσουμε όπως κάναμε και πριν, συζώντας το και συμφωνώντας στο πώς να το διαχειριστούμε ως εκπαιδευτικό προσωπικό.

Αυτό που είναι σαφές είναι ότι όλοι οι δάσκαλοι είναι ευτυχείς που επέστρεψαν. Λένε ότι δεν αισθάνονται σαν δάσκαλοι, εκτός από όταν είναι στην τάξη με τους μαθητές τους. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι το πιο σημαντικό –όπως οι φυσαλίδες, μας βοηθά να επικεντρωθούμε και απομακρύνει το μυαλό μας από το γεγονός ότι τα πράγματα δεν είναι ακόμα εντελώς φυσιολογικά.

Πηγές: tes.com & infokids.gr