«Μεγάλωσε το μικρό μου, έγινε ήδη 2 και έφτασε η ώρα να ξεκινήσω μια σειρά εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων», σκέφτομαι. ‘
«Μήπως να κάνουμε μουσικοκινητική ή μήπως κολύμβηση ή μήπως καλύτερα εικαστικά;» επεκτείνω τη σκέψη μου.
Το επιτάσσει άλλωστε και η εποχή μας. Τα παιδιά ξεκινούν ήδη από την πρώτη βρεφική τους ηλικία δραστηριότητες και εργαστήρια. Πολύ ωραία. Είναι άραγε αναγκαία όλα αυτά;
Φυσικά και είναι, αφού βοηθούν τα παιδιά μέσω του παιχνιδιού να ξεκινήσουν το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής τους, αυτό της μάθησης, τούς προσφέρουν ποικιλία ερεθισμάτων και το πιο σημαντικό αποκτούν μία κοινή όμορφη εμπειρία με τη μαμά ή τον μπαμπά, καθώς η συμμετοχή των τελευταίων είναι απαραίτητη εξαιτίας της μικρής τους ηλικίας.
«Μήπως, όμως, μέσα σ' αυτό το κυνήγι δραστηριοτήτων, θεαμάτων και εργαστηρίων γίναμε ξανά καταναλωτές και κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε ή να υποκαταστήσουμε το αυτονόητο; Δηλαδή ποιο; Μα το παιχνίδι, το ελεύθερο και αυθεντικό παιχνίδι….'' γενικεύω τη σκέψη μου.
Αυτό το παιχνίδι που έχουν ανάγκη τα παιδιά, χωρίς ακριβά υλικά και εντυπωσιακές συσκευασίες, χωρίς κατευθυντήριες γραμμές. Το παιχνίδι που έχει στόχο την άσκηση της σωματικότητας, της φυσικής και αυθόρμητης κίνησης, του αυτοσχεδιασμού, της επαφής.
Παράλληλα, λοιπόν, με όλα αυτές τις δραστηριότητες ή πριν από αυτές, μην ξεχάσετε να κάνετε με τα παιδιά σας μια βόλτα στο πλησιέστερο πάρκο, για να λάβετε μέρος στο καλύτερο εργαστήριο μουσικοκινητικής ή εικαστικών. Πώς; Αφουγκραζόμενοι το ρυθμό της γης, ακούγοντας τους ήχους της φύσης, παρατηρώντας τα φυτά, συλλέγοντας κουκουνάρια, ξύλα, φύλλα, πέτρες για να τα μετατρέψετε σε καράβια, ζώα, σπίτια. Αφήστε τα παιδιά να αναμειχθούν με το χώμα, την άμμο, το νερό για να πάρουν όλη τη γήινη ενέργεια που χρειάζονται. Μαζί μ' αυτά, ακούστε, δείτε, μυρίστε, αγγίξτε, αισθανθείτε. Χρησιμοποιήστε όλες τις αισθήσεις σας.
Στη συνέχεια, γυρίστε στο σπίτι, φορτωμένοι με εικόνες και μυρωδιές και απλώς παίξτε με τα παιδιά σας. Μ' ένα άλλο τρόπο. Αφήστε στην άκρη οτιδήποτε υλικό.
Σταθείτε απέναντι από τα παιδιά, στο φυσικό τους ύψος και αφήστε το ένστικτο να σας οδηγήσει.
Εμπλακείτε σε παιχνίδια, περιορίζοντας το λεκτικό στοιχείο, αφήνοντας έξω τους κανόνες, βάζοντας μόνο φαντασία και τρυφερότητα, χωρίς νικητές και ηττημένους. Εμπλακείτε σε παιχνίδια που πηγάζουν από την εσωτερική παρώθηση, που υπάρχουν μέσα μας βαθιά, από τη δική μας παιδική ηλικία. Από το τίποτα δηλαδή ένα χάρτινο κουτί, δημιουργήστε μαγεία, δηλαδή κάστρα, καράβια, ομπρέλες. Αναθεωρήστε και σίγουρα θα ανακαλύψετε έναν άλλο τρόπο να απαλλαγείτε από τα άγχη και τις αγωνίες της εποχής, έναν άλλο τρόπο να διαχειρίζεστε τις εμπειρίες σας, να περνάτε το χρόνο με το σύντροφό σας, να ζείτε.
Παίξτε, μαθαίνοντας…
Παίξτε, παίξτε, παίξτε……..
Ελένη Λάμπου
Πηγή:https://mikroimegaloi.gr