Το βάπτισμα του πυρός το είχαμε πάρει πέρυσι, έτσι και αλλιώς. Ότι ήξερα περί διακοπών το ξέχασα ήδη την πρώτη μέρα. Διακοπές με το παιδί ή τα παιδιά, εκτός αν έχουν φτάσει στην ηλικία των δεκαέξι, σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα από αυτά που γνώριζες. Και όλα ξεκινούν πριν καν ξεκινήσεις, καθώς ξεχνάς τις διακοπές με τη μηχανή, και δυο μικρά σακ βουαγιάζ, και παίρνεις το αυτοκίνητο το οποίο έχει μέσα κυριολεκτικά τα πάντα. Από καρότσια μέχρι κουβαδάκια για την παραλία. Ξεχνάς πως κοιμάμαι μέχρι αργά, επειδή είναι διακοπές. Αυτό τα πέντε έξι πρώτα χρόνια, ναι το ξεχνάς εντελώς. Ξεχνάς την ηλιοθεραπεία και το διάβασμα περιοδικών και βιβλίων.
Πέρυσι, ήταν σαν να μην είχα πάει διακοπές. Λευκή έφυγα λευκή επέστρεψα. Με παρηγορεί το γεγονός πως έτσι προφυλάσσω και τον εαυτό μου από τον ήλιο. Με το παιδί στην παραλία πηγαίνεις 9 κατά τις 10:30 τα μαζεύεις και μετά τις πέντε το απόγευμα. Στην παραλία καταφθάνεις με γερανό: κουβαδάκια, μπιρμπιλάκια, πετσέτες , αντηλιακά για όλους, νερό, ταπεράκια-εκεί που τα κορόιδευες- και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Πέρα όμως από την πλάκα και τον αστεϊσμό. Η χάρη που έχει να πηγαίνεις διακοπές με το παιδί σου είναι άλλη. Τρελαίνεσαι που το βλέπεις να ανακαλύπτει, να χαίρεται ακόμα και με ένα παγωτό που του παίρνεις, να παίζει με το νερό, να κάνει πράγματα πρωτόγνωρα και μοναδικά.
Να περάσετε λοιπόν όσο καλύτερα γίνεται, να προσέχετε και να απολαύσετε τις διακοπές με τα παιδιά σας. Σκέφτομαι πως θα φτάσει κάποια στιγμή η ώρα που θα της λέω να έρθει διακοπές μαζί μας και θα προτιμά τους φίλους της. Ας απολαύσουμε τη στιγμή….
Πηγή:https://www.paidi.gr